Dr. Bram Brouwer

Onafhankelijk waarheidszoeker en om- en tegendenker

     De door wielrenner Scarponi beroemd geworden papegaai Franky is bij een ongeval gewond geraakt. |      Na een periode van ziekte heb ik de draad op mijn website weer opgepakt. |      Door mijn ziekte is heeft ook de verhuizing van de Doping Academy stil gelegen. |      Om de waarheid te vinden, moeten we blijven twijfelen. |

[158]

Home | Terug


 Weinstein Champman 200x200
Harvey Weinstein en zijn
ex-vrouw  Georgina Chapman

Eind januari startte het proces tegen oud-filmbaas Harvey Weinstein, die de actrices die hij onder contract had op zijn hotelkamer zou hebben verkracht. In het radioprogramma Nieuwsweekend (25-01-2020) mocht strafrechtadvocate Brigitte Roodveldt hierover komen vertellen.

Interviewster Mieke van der Weij veronderstelde dat Weinsteins verdediging zou toegeven dat de oud-filmbaas op zijn hotelkamer seks met de actrices had, maar dat dat van beide kanten vrijwillig was. De advocate bevestigde deze verdedigingsstrategie en vervolgde met de opmerking dat Weinstein door toe te geven dat hij op zijn hotelkamer seks met de vrouwen had, zichzelf belastte.

Wie in de Weinstein-casus gelijk heeft weet ik niet. Ik weet wel dat verkrachting een ernstig misdrijf is en ik weet, mede uit eigen ervaring, dat sommige vrouwen hun vrouwelijkheid gebruiken om de maatschappelijker en/of sportieve ladder te beklimmen. Dat sommige ‘slachtoffers’ de filmbaas na het ‘misdrijf’ alsnog lieve mailtjes stuurden lijkt dat te bevestigen.

Roodveldts opmerking dat Weinstein zichzelf belast door toe te geven dat hij op zijn hotelkamer seks met de actrices had, is in het kader van objectieve waarheidsvinding onzin. Bij waarheidsvinding moeten we altijd ten minste twee aannemelijke, maar tegengestelde scenario’s formuleren. In strafzaken noemen we dat het schuld- versus het onschuldscenario: respectievelijk het standpunt van de aanklagers (gedwongen seks) en de verdediging (vrijwillige seks). Vervolgens verzamelen we alle objectieve feiten en dus niet alleen de feiten die bij onze eigen positie passen. Objectief wil zeggen onafhankelijk van de waarneming, de tijdsgeest, maatschappelijke en/of religieuze invloeden, de voorkeuren en interpretaties van de waarnemer. Kortom, puur de feiten zoals ze zijn.

Vervolgens beoordelen we van alle beschikbare feiten welk scenario ze ondersteunen. Feiten die het schuldscenario steunen zijn belastend, terwijl feiten die het onschuldscenario steunen ontlasten bewijs zijn. Een feit dat bij beide scenario’s past – zoals dat de actrices op Weinsteins hotelkamer waren en daar seks met hem hadden –bewijst daardoor niets. Zulk bewijs is non-bewijs dat moet worden genegeerd. Zelfs spermaresten op een jurk, zoals destijds bij de kwestie Bill Clinton en Monika Lewinsky bewijzen geen gedwongen seks, omdat sperma nu eenmaal bij seks hoort, of die nu vrijwillig of onvrijwillig is.

In de Weinstein cases is de vraag of de seks gedwongen of vrijwillig was dan nog steeds niet beantwoord. Het probleem bij dit soort ‘delicten’ is dat daar slechts de ‘dader’ en het ‘slachtoffer’ bij betrokken waren en dat er vrijwel nooit ander bewijs bestaat dan het verhaal van beide kampen. En het is niet onmogelijk dat de actrices vanwege hun carrière met tegenzin instemden met de seks en daar achteraf als zelfrechtvaardiging een andere uitleg aan gaven, die ze nu zelf geloven. Verder zijn de beschuldigingen in de Weinstein-casus al ouder en vaak zelfs al juridisch verjaard, zodat er geen aanvullend bewijs meer beschikbaar is zoals bijvoorbeeld medische rapporten die overduidelijk aantonen dat de seks met geweld gepaard ging. En zelfs dat is geen overtuigend bewijs, omdat er nu eenmaal mensen zijn die gewelddadige seks op prijs stellen. Het is dan vrijwel onmogelijk de objectieve waarheid nog te achterhalen.

Verdachten zijn onschuldig tot het tegendeel overtuigend bewezen is. Dat geldt voor u, voor mij en voor Weinstein. Maar dat overtuigende bewijs is in dit soort kwesties vaak niet of moeilijk te leveren en de e-mailtjes zijn juist ontlastend bewijs voor de oud-filmbaas.

Het is vreselijk als daders van verkrachting vrij uitgaan. Maar non-bewijs als bewijs presenteren, zoals advocate Roodveldt doet, is daar niet de oplossing voor. Ze lijkt nog wel een extra college over de methodologie van waarheidsvinding te kunnen gebruiken. Volgens de redenering van Roodveldt kunnen u of ik morgen ook zomaar slachtoffer van zo’n juridische dwaling zijn en het is ook vreselijk als iemand onterecht voor verkrachting wordt veroordeeld en daar de rest van zijn of haar leven voor wordt aangezien.

***

Copyright © 2006-2022 - Dr. Bram Brouwer - All Rights Reserved